Wie mij kent, weet dat ik 'wondervol' ben. Een poos geleden
heb ik een succesvolle poging gedaan om 10 kilo kwijt te raken, maar die heb ik
met minstens zoveel succes weer teruggevonden. Ik lachte het altijd weg: 'Ach,
ik ben dan misschien te zwaar, maar ik heb een leuke kop.' En toen deed dat
gezicht waar ik best tevreden mee was, het ineens nog maar half …
Mijn wereldje stond even stil, dat mag je gerust weten. Op
een lotgenotensite las ik dat het de eerste dagen nóg erger kon worden. Dat het
weken tot zelfs maanden kon duren voor het helemaal hersteld zou zijn. En dat ik
last zou kunnen blijven houden van restverschijnselen: voor altijd een scheve
mond of een oog dat niet goed meer beweegt of vaak traant.
Waarom? Daarom!
'Waarom moet jou dit overkomen?' was een vraag die mij af en toe gesteld werd. Zelf heb ik het me geen moment afgevraagd. Ik vond namelijk al snel het antwoord.
Als je bij de Etos om vitamine B vraagt en de verkoopster geeft je vitamine D omdat ze je niet goed verstaat. Als je hele kleine hapjes eten moet nemen, omdat je je anders verslikt. Als je een sjaaltje draagt, omdat het dan niet zo opvalt dat je de helft van je thee in je hals giet. En als je niet goed ziet omdat je oog droog is of juist teveel traant. Dan ben je NIET bezig met hoe je eruitziet. En als je dan ook nog pijn hebt … Er was een dag dat ik gesmeekt heb of de pijn weg mocht gaan. Zelfs als mijn gezicht dan voor altijd scheef zou blijven staan …
'Waarom moet jou dit overkomen?' was een vraag die mij af en toe gesteld werd. Zelf heb ik het me geen moment afgevraagd. Ik vond namelijk al snel het antwoord.
Als je bij de Etos om vitamine B vraagt en de verkoopster geeft je vitamine D omdat ze je niet goed verstaat. Als je hele kleine hapjes eten moet nemen, omdat je je anders verslikt. Als je een sjaaltje draagt, omdat het dan niet zo opvalt dat je de helft van je thee in je hals giet. En als je niet goed ziet omdat je oog droog is of juist teveel traant. Dan ben je NIET bezig met hoe je eruitziet. En als je dan ook nog pijn hebt … Er was een dag dat ik gesmeekt heb of de pijn weg mocht gaan. Zelfs als mijn gezicht dan voor altijd scheef zou blijven staan …
Dáárom mocht mij dit overkomen. Ik, die altijd bezig was met
uiterlijkheden. Zit m’n make-up goed? Jeetje, in die jurk zie je al m’n rollen.
M’n nagels móeten gelakt worden, het ziet er niet uit! OMG! Ik krijg steeds
meer rimpels! Is dat een puistje daar bij m’n neus?
B is weer B en D is weer D
Inmiddels ben ik 17 dagen verder. Mijn gezicht wordt elke dag een klein stukje beter. Ik kan weer met m’n oog knipperen. Kijken en lezen gaat steeds beter. Ik kan eten en drinken zonder te knoeien. Ik durf weer naar de lingeriewinkel (want daar moet het wél D zijn). Maar vooral: de pijn is zo goed als weg.
Tel je zegeningen
Een Bellse parese of beter gezegd een helse parese: ik wens het niemand toe. Maar ik tel mijn zegeningen. Al die dingen aan m’n lichaam waar ik niet altijd tevreden mee ben: ze dóen het gewoon. Sommige nu even wat minder, maar het lijkt erop dat het weer goedkomt! Wat als delen van je lijf het nooit meer doen of er niet meer zijn door een ongeluk of ziekte …?
Vanmorgen tijdens het doen van mijn mime-oefeningen kwam er voor het eerst weer geluid uit mijn mond bij het fluiten! Het was de mooiste 'Pink fluffy unicorns' óóit! Dus ik dans de rest van de dag op regenbogen! I’m not fat, I’m fluffy!
Inmiddels ben ik 17 dagen verder. Mijn gezicht wordt elke dag een klein stukje beter. Ik kan weer met m’n oog knipperen. Kijken en lezen gaat steeds beter. Ik kan eten en drinken zonder te knoeien. Ik durf weer naar de lingeriewinkel (want daar moet het wél D zijn). Maar vooral: de pijn is zo goed als weg.
Tel je zegeningen
Een Bellse parese of beter gezegd een helse parese: ik wens het niemand toe. Maar ik tel mijn zegeningen. Al die dingen aan m’n lichaam waar ik niet altijd tevreden mee ben: ze dóen het gewoon. Sommige nu even wat minder, maar het lijkt erop dat het weer goedkomt! Wat als delen van je lijf het nooit meer doen of er niet meer zijn door een ongeluk of ziekte …?
Vanmorgen tijdens het doen van mijn mime-oefeningen kwam er voor het eerst weer geluid uit mijn mond bij het fluiten! Het was de mooiste 'Pink fluffy unicorns' óóit! Dus ik dans de rest van de dag op regenbogen! I’m not fat, I’m fluffy!
