Champagne!

De eerste dag van een nieuw jaar. Dat voelt toch altijd een beetje als lopen in verse sneeuw. Van die sneeuw waar nog niemand in gelopen heeft. Als je een stap zet, hoor je een soort van krakend geluid. Angst om onderuit te gaan, hoef je niet te hebben: je valt niet. Verse sneeuw is voor mij daarom net zoiets als goede voornemens op 1 januari: vandaag hoef ik nog niet bang te zijn dat ik op mijn bek ga.

Goede voornemens
Zoals ieder jaar heb ik ook vandaag weer goede voornemens. Gezonder eten, meer bewegen en een nieuwe binnenkomer: moet & kan doen. Wie mijn vorige blogs heeft gelezen, weet dat ik een aantal weken geleden letterlijk stil ben komen te staan. Gelukkig 'doet' mijn gezicht het inmiddels weer. Ik heb alleen nog een klein beetje last als ik moe ben of als m’n gezicht koud is. Maar door mijn tijdelijke aangezichtsverlamming heb ik nagedacht, veel nagedacht. Ik vroeg me niet af 'Waarom ik?' maar wel 'Wat mag ik hier van leren?'.

Moet
Na lang nadenken kwam ik tot de conclusie dat ik heel veel 'moet'. Ik werk 32 uur per week, waarvan ongeveer de helft van de tijd in Utrecht. Daarnaast moet mijn huis er smetteloos uitzien, moet de was schoon en gestreken in de kast liggen, moet ik liefst 2x per week sporten, moet ik regelmatig langs bij mijn ouders, moet ik op m’n voeding letten, moet ik een leuke (stief)moeder zijn, moet ik de ideale vriendin zijn voor mijn partner maar ook voor m’n vriendinnen, moet ik de leukste collega zijn, moet ik nog met de kat naar de dierenarts, moet ik dat boek nog lezen, moet ik m’n haar weer laten verven, moet ik de auto laten keuren, moet ik … STOP!

Kan doen
Van wie moet ik? Niet van m’n vriend, kinderen, vriendinnen, collega’s of wie dan ook maar van niemand minder dan mezelf. Als goed voornemen voor 2016 vraag ik me daarom vanaf nu bij alles wat ik doe af: 'moet' dit, of is het iets wat ik 'kan doen'? Want 'moeten' betekent letterlijk 'verplicht zijn'. En iets waar je toe gedwongen wordt, is per definitie niet leuk. Maar iets wat je 'kunt doen' klinkt als een optie. Als iets leuks, iets spannends. Zonder verplichting, zonder dwang. En als je het niet doet, gebeuren er geen akelige dingen.

Moët & Chandon
'Moet & kan doen, moet & kan doen, moet & kan doen'. Terwijl ik mijn nieuwe voornemen een paar keer hardop uitspreek, bijna als een soort mantra, ontdek ik pas hoe mooi het klinkt. Het klinkt elegant, fris, sprankelend en het glijdt over mijn lippen zoals de eerste slok die ik dronk in het nieuwe jaar: Moët & Chandon. Mijn voornemen klinkt als ...champagne!